YORMAYIN BU CANI!

Muhammed Aşkına yazar kalemim!
Rabbime sığınan bir kulum bugün!
Ezandır huzuru cana verenim!
Yormayın bu canı! Yoksulum bugün!

Gencecik yaşımda, mum gibi söndüm!
„O“ Cani, sebebim, geceye döndüm!
Yaşayan bedenim, ben o gün öldüm!
Yormayın bu canı! Huysuzum bugün!

Uyku, huzur nerde? Ruhum nöbette!
Bir insan dayanmaz, çöker elbette!
Ne işim var benim, zalim gurbette!
Yormayın bu canı! Sürgünüm bugün!

Yedi yıl cihanda, gün göremedim!
Aynalara kustüm! Ben gülemedim!
Her gün süründüm de bir ölemedim!
Yormayın bu canı! Durgunum bugün!

Dostu canım bildim, vurup kaçmadım!
Yalan söz giyinip, ışık saçmadım!
Harama hak deyip, yelken açmadım!
Yormayın bu canı! Vurgunum bugün!

Allah korkusu var, hak inkâr etmem!
Bir söze özümü, riyakâr etmem!
Âlem Mecnun dolsa, cana yar etmem!
Yormayın bu canı! Küskünüm bugün!

Kötü gözle bakıp yuva yıkmadım!
Hedefim kaybedip yoldan çıkmadım!
Ben iftira atmadım, canlar yakmadım!
Yormayın bu canı! Şaşkınım bugün!

Düşmana dost olup, dostu satmadım!
Düşene varıp ta tekme atmadım!
Kimsenin aşına zehir katmadım!
Yormayın bu canı! Kırgınım bugün!

Yalan söylemedim, yılan ben oldum!
Doğrudan şaşmadım, yalan ben oldum!
Dost çağırdı, koştum, düşman ben oldum!
Yormayın bu canı! Dargınım bugün!

Dostu kıskanmadım! Yarışmadım ben!
Güçsüze, zayıfa sataşmadım ben!
On altı yıl oldu, barışmadım ben!
Yormayın bu canı! Öksüzüm bugün!

Kime dost dedimse, hep cellat çıktı!
Şu gönül hanemi, hep onlar yıktı!
Gönül kuşum dertten, dert benden bıktı!
Yormayın bu canı! Üzgünüm bugün!

İnsanoğlu yeter! SEN çok ettin!
Cehennem dibini! Sen hak ettin!
Çıkmazsam yarına! SEN yok ettin!
Yormayın bu canı! Güçsüzüm bugün!

Şiir: _Gülhan_Can_ Ceyhan_14.02.2012 _13.26