2 - KEÇİNİN HALLERİ

KEÇİNİN HALLERİ
(KÖYDEN HİKÂYELER)

Anadolu insanının "okumamışlara has bilgeliği" beni hep çok etkilemiştir. Çok lafa gerek duymadan sözünü söyler, kenara çekilir. Sen de yediğin şamarı düşünür durursun.

Rahmetli babamın yeri geldiğinde, "konjonktürel kişilikler"in tutarsızlığını-karakter/sizliğ/ini ifade etmek için anlattığı ve olaya "cuk oturan" hikâye şöyleydi:

Yazın keçi sarp arazide taştan kayadan zıplar, aşağıda otlayan koyuna taş yuvarlarmış. Koyun da kafasını kaldırır

"Kim o bre?" dermiş.

Keçi yukarıdan havalı havalı:

"Eden,(ağabeyin) karakeçi" diye cevap verirmiş.

Kış gelip de tipi başlayınca keçi soğuktan korunmak için koyunun kuyruğunun altına sokulurmuş.

Koyun yine

"Kim o bre?" diye sorunca keçi kısık bir sesle cevaplarmış:

"Kölen, karakeçi!"

KİTAPLAR

MAKALELER

ŞAİRLER