4 - OK DEĞMEDEN GÖZLERİMİZ KÖR OLDU

Son Yozgat-Bozok sürgününde devletin memurları çeşitli bahaneler altında, özellikle de vergi adı altında Avşarları soyarlar. O zaman Avşarlarda para olmadığından, bu memurlar o güzelim Türkmen atlarına el koyarlar. Bu hareket Avşarlar'a çok dokunur.

Dadaloğlu bu olayı dile getirir:

Yara yara bir kavgaya girmedik

Sağa sola kılıçları çalmadık

At üstünde döğüşerek ölmedik

Ok değmeden gözlerimiz kör oldu

Birden kapıştılar kulunu, tayı

Kanı garrah oldu yoksulu, bayı

Böyle sağ gezmeden ölmemiz iyi

Mahşereçe söylenecek şor oldu

Bütün iskân oldu Avşarlar, Kürtler

Yürekten mi çıkar ol acı dertler

Mezada döküldü boyn’uzun atlar

At vermemiz iskânlıktan zor oldu

Öğüt versen öğütlerden almayan

Çağırınca mencilise gelmeyen

Yurtlarının kıymetini bilmeyen

Her birisi bir kötüye kul oldu

Dadaloğlu'm der de sözün sırası

Yara biter bitmez dilin yarası

Mağrıbınan maşırığın arası

Yâda bol da bizim ele dar oldu.

Kısrak: Dişi at

Kulun: Altı aylığa kadar olan at veya eşek yavrusu.

Tay: Üç yaşına kadar at yavrusu.

Kanı garrah olmak: Yağma etmek, ganimete doymak.

Bay: Varlıklı, zengin.

Şor: Söz, laf.

Mezada dökülmek: Artırma ile satışa çıkarmak, ucuza satmak.

Mencilis: Meclis.

Mağrıp: Garp, batı.

Maşrık: Şark, doğu.

Kaynak: Avşarlar ve Dadaloğlu - Ahmet Z. ÖZDEMİR

KİTAPLAR

MAKALELER

ŞAİRLER