3 - ALA GÖMLEK KANLI YAKAN
ALA GÖMLEK KANLI YAKAN
Ali Kemal Yiğit Kozan’ın Bucak Köyü’nden sazı ve sözü güçlü bir âşıktır. İçe kapanık, ince alaylı, zarif nükteli bir âşıktır. Birçok eseri vardır, bunlardan biri de “Kanlı Göynek” tir. Ali Kemal bir gün 11 hanımını ilçeye gönderir, hanımı geç döner oğlunun yanında kalır. Ali Kemal ile hanımı arasında bir kırgınlık yaşanır. Ali Kemal de oğlunun evine gider. Oğlunun evine varınca hanımı ile arasında bir münakaşa başlar bu münakaşa esnasında Ali Kemal’in oğlu, gelini ve oğlunun kayınbabası Ali Kemal’in üzerine yürürler ve onu dövmeye başlarlar. Hanımı ayırmaya çalışsa da oğlu, gelini ve oğlunun kayınbabası Ali Kemal’in dişini kırarlar, kaşını yararlar ve onu kanlar içerisinde bırakıncaya kadar döverler. Ali Kemal elinde paketlenmiş büyük bir çerçeve ile Adana’ya Âşık İmami’nin evine gelir. Paketin içinde ne olduğu anlaşılmaz. Ali Kemal başına gelenleri Âşık İmami’ye anlatır. Âşık İmami Ali Kemal’i oğlu, gelini ve oğlunun kayınbabası ile barıştırmayı teklif eder ancak bu olay Ali Kemal’in çok ağırına gitmiştir, gurur yapar kabul etmez. O gün Âşık İmami’nin evinde kalır ertesi sabah erkenden kalkar kimseye haber vermeden sadece bir şiir şeklinde bir not yazarak evden ayrılır. Ali Kemal’in yazdığı not şöyledir:
Dostlar vasiyetim ihmal etmeyin
Ölürsem gurbette varın getirin
Mateme bürünüp yasım dutmayın
Davula zurnaya vurun getirin
Meseleyi bir konuya deydirmen
Beni muhannete boyun eydirmen
Evlat kazancından kefen giydirmen
Yırtıp ceketime sarın getirin
Der Kemal’im beni kuldan seçmeyin
Kabrim derin olsun yufka açmayın
Saptırmamı hızarımda biçmeyin
Ağu ağacından kırın getirin
Ali Kemal bu şiirle başına gelenlerden dolayı evlatlarına olan kırgınlığını dile getirirken aynı zamanda vasiyetini de yazmıştır. Ali Kemal bu şiiri yazar ve gider. O gider ama paketlenmiş çerçevenin içerisinde ne olduğu geride kalanlarca merak edilir ve paket açılır, çerçevenin içerisinden Ali Kemal’in kavga esnasında üzerinde bulunan ve sonrasında al kanlara bulunan gömleği vardır. Ali Kemal ibret-i âlem için o gün üzerinde bulunan gömleği çerçeveletmiş ve yanına da bir şiir yazmıştır bu şiir de dostlarına, arkadaşlarına ve diğer akrabalarına bir vasiyet niteliğindedir ve şöyledir:
Ala gömlek kanlı yakan
Giymem gayri taman seni
Kefene bulaşır leken
Tabutuma komam seni
Gel danışalım obaya
Evlat kıyar mı babaya
Şikâyet ettim Mevla’ya
Karakola demem seni
Buda yazılmış alnıma
Bu günüme yarınıma oy
Miras kalsın torunuma
Telkin etsin imam seni
Ağlayarak sırtın soydun
Besledim gözümü oydun
Davayı mahşere koydum
Mahkemeye demem seni
Ali Kemal çeker yasın
Camlatın duvara asın oy
Öz oğlundan hatırasın
Ömür boyu yumam seni
Gel danışalım obaya
Evlat kıyar mı babaya
Şikâyet ettim Allaha
Karakola demem seni
Âşık Ali Kemal Yiğit
Kaynak: Âşık İmami
Göynek: Gömlek
Muhannet: Vefasız, değersiz kimselere el açmak.
Yufka: İnce
Saptırma: Mezar içersin de ölü konulduktan sonra, ölü üzerine açılı olarak dizilen tahtalar.
Ağu ağacı: Zakkum ağacı.
Taman: İşte, az önce, hani, hani ya, ya, tabii ki.
Telkin etmek: Arapçası kavrama anlamına gelen "lakn" sözcüğünden türemiştir. İslamiyet de gömülenlere imam tarafından söylenen dinsel sözler anlamında kullanılır.
Camlatmak: Çerçeveletmek.
Yumak: Yıkamak