FAKİR DEDİĞİNİZ SÖZE YANARIM

Ah çektim bugün yaralı gönlüm
Şöyle böyle derken kırk yıllık ömrüm
Bir sevda uğruna yediğim sürgün
Yanarımda dostlar ona yanarım.

Şu benim beynimde çok şeyler saklı
Gördüğüm şeylere yetmezdi aklım
Ben yaya giderken birçoğu atlı
Kır ata binmedim ona yanarım.

Kahvaltı derlerdi adın duyardım
Pilavın yanında soğan soyardım
Somun ekmek yerdim güzel doyardım
Bal kaymak görmedim ona yanarım.

Çoban idim dağda davar yayardım
Sarp yerlerde yürür düşer kayardım
Acırdı canım durmaz ağlardım
Durmazdı gözyaşım ona yanarım.

Yanlış anlamayın siz beni dostlar
Ezelden yaralı yüreğim sızlar
Beni beğenmeyen o cahil kızlar
Fakir dediğiniz söze yanarım.

Solmaz’ım yaşayıp görmeyen bilmez
Fakirin halini kimseler görmez
Meleyke olsa da hiç biri sevmez
Garibi hor görenlere yanarım.