ÇUL VERİN, ÇADIR TUTARIM

   Olayın nerede geçtiği tam olarak bilinmemekle beraber, ancak bilinen, Bostan’ın Pınarbaşının Küçük Kömarmut Köyünden olduğu, Anasının Sarız’ın Yalak Kasabasından gelin geldiği, Bostan’ın da bilinmeyen bir yerde telefon direği dikme işinde çalışırken direğin tepesinden düşüp öldüğüdür. Anasının, gece gündüz Bostan’ın mezarının başında yattığı, kar yağmaya başlayınca da zorla mezardan alınıp evine getirildiği söylediği beyitlerden anlaşılmaktadır. 

Şurda (1) bir gelin ağlıyor
O da benden, dertli imiş
Canım kurban dedim Bostan
Canım senden tatlı imiş

Esef’in oğlu, dayısı
Buyur eylemiş bibisi
Daha bostan oğlum ergen
Açılsın cennet kapısı

Kapıya bayrak dikerler
Ucuna soğan sokarlar
Canım kurban Bostan oğlum
Nişana altın takarlar

Çul verin çadır tutarım
Gitmem burada yatarım
Benim analığım batsın
Bostan’ımla bir yatarım

Hepiler gönlüm hepiler
Yağar yağmur kar sepiler
Kalma orda oğlum Bostan
Ellerin nahırı (2) depeler

Aman oğlancığım aman
İçerime attın közü
Bacısına sırrın verir
Kurtçu’dan istiyor kızı

Aman oğlancığım aman
Dağlar bürüdü duman
Benim gibi yanan var mı
Yüreğinde alev düren