10 - ANA OLAN AĞLAMAZ MI

ANA OLAN AĞLAMAZ MI?

Bir acı duydum derinden
Kalemim düştü elimden
Taştı geldi yüreğimden
Pınar oldu iki gözüm

Her gün acı her gün hüzün

Bu kaçıncı vahşet oldu
Tomurcuk gül, lale soldu
Umutlar hep toprak oldu

Kalleştir pusuda yatan
Kan gölüne döndü vatan

Allah’ım şaşırtma bizi
Düşmanın kör olsun gözü

Hazırdır hep oğlu kızı
Vatını için ölmeye
Heveslenmeyin bölmeye

Evlatlar, ailenin gözü.

Çekilir her türle nazı.
Çıkarın ne çirkin yüzü.
İnsan olan ağlamaz mı?
Buna Çare aramaz mı?

Kin, bencillik başa belâ.
Kandırıyor süslü dünya.
Ne sana kalır, ne ona.
Aklı olan anlamaz mı?

Geçmişten ibret alınmaz mı?

Senlik, benlik hiç bitmiyor.
Bilgi görgü kâr etmiyor.
Dili, rengi fark etmiyor.

Ana olan ağlamaz mı?
Yüreğini dağlamaz mı?

Hak izin vermez taşkına,
Kul neden döndü şaşkına?

Söyleyin Allah aşkına
Neden göz kör, kulak sağır,
Taşınmıyor şelek ağır

Dünya kurulalı böyle

Kârlı olan var mı söyle?
Yaradanım yardım eyle
Kan gölü oldu bu vatan
Sayısız kefensiz yatan.

A.Zeynep ŞAHİN

KİTAPLAR

MAKALELER

ŞAİRLER