12 - YORULDUM KALDIM

YORULDUM KALDIM

‘’Ay dost’’ diye yönüm döndüm dağlara,
Bir güzel gördüm de vuruldum kaldım.
İnerm(i) acep mor sümbüllü bağlara,
Coşkun seller gibi duruldum kaldım.

Sırma beliklerin salmış ardına,
Konmuş göçmüş Avşarların yurduna,
Ben yanarım o güzelin derdine,
Gönlünün köşküne kuruldum kaldım.

Getirdi başıma türlü belayı,
Terk eyledim o yar için sılayı,
Beni vuran kaşların keman yayı,
Yârin yollarına serildim kaldım.

Seherin vaktinde düşsem yoluna,
Otağ kursam yurtlağına eline,
Hayran kaldım baldan tatlı diline,
Yavan ekmek gibi dürüldüm kaldım.

Yaylalarda koyun kuzu güder mi?
Bilmem tandırlarda yufka eder mi?
Uğrun uğrun bana işmar eder mi?
İllerine doğru sürüldüm kaldım.

İftar vakti oldu okunur ezan,
Bu günde olmasın maşukun üzen,
Ben deryayım sen bir aynalı sazan,
Kulaç ata ata yoruldum kaldım.

Çiçeklerden taç eyledim başına,
Rastlamadım bu âlemde eşine,
Uzanıp yatsaydım güzel döşüne,
Hayalle yaşayıp görüldüm kaldım.

Hüsrani der bu fakiri söyletme,
Boynu bükük gurbet elde eğletme,
Garip gönle karaları bağlatma,
Ben senin gönlünde dirildim kaldım.

06 Haziran 2017

Fasl-ı Muhabbet 73. Atışma dörtlüklerim

KİTAPLAR

MAKALELER

ŞAİRLER